لنگ مهارتى است که کشتىگير مجرى در گارد موافق و يا مخالف، با گرفتن يک قسمت از بالاتنهٔ حريف مانند سر و گردن، يک دست و يا دو دست حريف، در حالتهاى مختلف، از جلو (پيشلنگ) و يا از عقب (پسلنگ)، بهصورتى اجراء مى کند که پاى مجرى يا از داخل پاها و يا از خارج پاهاى حريف، به گونهاى به پاى حريف مىپيچد که او را يا از روى تشک بلند و پرتاب مىکند و يا اينکه بدون بلند کردن و پرتاب نمودن، بهطور مستقيم و يا غيرمستقيم باعث به روى پل رفتن حريف مىشود.
تقسيمبندى انواع فنون لنگ
- پيشلنگ :
پيشلنگ به فنونى از انواع لنگ گفته مىشود که از جلو اجراء مىگردند، اين فنون خود ممکن است در حالتى اجراء شوند که پاى مجرى يا از داخل و يا از خارج به پاى حريف بپيچد و خود داراى انواعى است که عبارتند از:
- لنگ کردي، در حالت سر زير بغل، پا از داخل (لنگ سر زير بغل).
- لنگ مغربي، پا از بيرون .
- لنگ سرکش، پا از بيرون .
- لنگ کردى در حالت سر زير بغل، پا از بيرون .
- لنگ عوجبند، پا از بيرون .
- لنگ تو شاخ، با گرفتن يک دست، پا از داخل .
- لنگ تو شاخ، با گرفتن دو دست حريف، پا از داخل .
- لنگ آرنج، پا از بيرون.
- پسلنگ :
پسلنگ به فنونى از انواع لنگ گفته مىشود که از پشت اجراء مىگردند، اين فنون در حالتى اجراء مىشوند که پاى مجرى را از داخل به پاى حريف مىپيچد و خود داراى انواعى است که عبارتند از:
- لنگ تندر، پا از داخل .
- لنگ کردى در حالت سر زير بغل، پا از داخل، اجراء از پشت .
- لنگ عوجبند، پا از داخل، اجراء از پشت.
بهطور کلى فنون لنگ ممکن است به روش بلند کردن و پرتاب نمودن حريف اجراء شوند و يا اينکه به حالت اهرمکارى و بدون پرتاب شديد صورت پذيرد.